جداسازی لژیونلا پنوموفیلا از نمونه های محیطی و سیستم های آب لوله کشی و بررسی تأثیر ایمنی زایی سلول کامل کشته شده آن در موش

چکیده زمینه و هدف: لژیونلا پنوموفیلا، عامل پنومونی در انسان می باشد. هدف از این مطالعه جداسازی لژیونلا پنوموفیلا از آبهای راکد، میادین شهری، کولرهای آبی و شیرهای آب لوله کشی و بررسی ایمنی زایی سلول کامل کشته شده این باکتری در موش است. روش بررسی: نمونه ها ابتدا تغلیظ، سپس روی محیط کشت انتخابی(gvpc) کشت داده شدند. پس از تأیید لژیونلا پنوموفیلا، برای تهیه سلول کامل کشته شده، بیوماس باکتری با استفاده از فرمالین ٥/٠% برای ٢٤ ساعت فیکس شد. چهار گروه موش ماده نوع balb/c (هر گروه شامل ١٥ موش) انتخاب شد. به دوگروه از موشها سه دوز به میزانcfu ١٠٨×٤ از سلول کامل کشته شده به فواصل دو هفته ای به صورت داخل صفاقی و به دو گروه دیگر به عنوان شاهد فقط محلول سالین تزریق شد. پس از دو هفته از آخرین تزریق به یک گروه واکسینه شده و شاهد دوز کشنده لژیونلا پنوموفیلا تزریق شد و٦ هفته پس از آخرین واکسیناسیون چلنج برای دو گروه دیگر نیز انجام شد. یافته ها: از ١٢٠ نمونه گرفته شده ٢٥ نمونه آلوده به لژیونلا پنوموفیلا بودند. نتایج چلنج نشان داد که تأثیر ایمنی زایی سلول کامل کشته شده دو هفته پس از آخرین واکسیناسیون ٣٣/٩٣% و بعد از شش هفته ٦٦/٨٦% بوده است. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که آبهای راکد دارای بیشترین آلودگی به این باکتری بودند. همچنین سلول کامل کشته شده آن یک کاندید مناسب برای مطالعات بیشتر روی واکسن لژیونلا پنوموفیلا می باشد. کلید واژه ها: لژیونلا پنوموفیلا، آبهای راکد، سلول کشته شده، ایمنی زایی وصول مقاله: 2/3/89 اصلاحیه نهایی: 28/4/89 پذیرش مقاله: 3/5/89